top of page

ΣΚΟΠΕΛΟΣ 
ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΧΡΟΝΟΙ

Κατά τους πρώτους βυζαντινούς χρόνους η Σκόπελος φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εξορίας. Το νησί γενικά αναφέρεται ελάχιστα στις πηγές της εποχής.

Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους, το νησί κατακτάται από τους Βενετούς και αποτελεί τμήμα του Δουκάτου της Νάξου.

 

Στη συνέχεια πέρασε στον ηγεμονικό οίκο των Γκίζι έως το 1276, χρονολογία κατά την οποία η Σκόπελος επανέρχεται τους κόλπους του Βυζαντίου.

 

Κατά την παλαιολόγεια περίοδο που ακολουθεί, το νησί δέχεται επιδρομές και υφίσταται καταστροφές από διάφορους εισβολείς.

Το 1453 η Σκόπελος καταλαμβάνεται από Ενετούς και μέχρι το 1538 αποφεύγει την τουρκική κατοχή.

 

Υπολείμματα της ενετικής κυριαρχίας σήμερα αποτελούν μερικά οικογενειακά ονόματα, λίγα τοπωνύμια και πολλές λέξεις στο σκοπελίτικο λεξιλόγιο.

Το 1538 μ.Χ. η Σκόπελος καταλαμβάνεται και καταστρέφεται από τον Τούρκο αρχιναύαρχο του οθωμανικού στόλου Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα και έκτοτε αρχίζει η τουρκική κυριαρχία.

 

Το νησί δεν πρέπει πάντως να ερημώθηκε εντελώς, γιατί λίγο μετά το 1538 παρατηρείται άνθηση στην ανέγερση εκκλησιών.

Στα χρόνια της τουρκοκρατίας η Σκόπελος διατηρεί τα προνόμια που απολάμβανε και επί Ενετών και δεν είχε εγκατασταθεί μόνιμος τούρκικος πληθυσμός στο νησί.

 

Περιηγητές που επισκέπτονται τη Σκόπελο από τον 16ο έως τον 19ο αι. μιλούν για μια πόλη πολυάριθμη, με μεγάλη οικονομική ευρωστία.

 

Από τον 18ο αι. άλλωστε υπάρχει αξιόλογη εμπορική δραστηριότητα των κατοίκων του νησιού.

Σκόπελος χώρα

Από το 1750 οι πρώτοι κλέφτες και αρματολοί άρχισαν να έρχονται στο νησί από τον Όλυμπο, την Χαλκιδική και τη Θεσσαλία. Στην προεπαναστατική Ελλάδα, η Σκόπελος αποτέλεσε το λημέρι των αγωνιστών Νικοτσάρα και Γιάννη Σταθά. Αλλά από το 1810 υπήρχαν διαμάχες μεταξύ των ντόπιων και των αρματολών της ηπειρωτικής Ελλάδας.

Κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821, η Σκόπελος έλαβε ενεργό μέρος στον αγώνα οι καπετάνιοι της Σκοπέλου βοήθησαν τους αδερφούς τους όποτε χρειάστηκε η βοήθεια τους. Όταν η επανάσταση απέτυχε στην Θεσσαλία και τη Μακεδονία, 70.000 ψυχές, άντρες, γυναίκες, παιδιά, εγκαταστάθηκαν πάλι στο νησί καταβεβλημένοι από τις επιδημίες και τη φτώχεια.

Τελικά η Σκόπελος έγινε τμήμα του πρώτου Ελληνικού Κράτους, το 1830, στα όρια του οποίου περιελήφθησαν και οι Βόρειες Σποράδες, όπου και τελείωναν τα βόρεια σύνορα του νεοσύστατου κράτους.

bottom of page